Borçka Mutlu Sonlu Masöz

Elizabeth yatağında dö nü yor, kendini uyanmaya zorluyor. Odaya gö z gezdiriyor. Uzakta hayal gibi gö rü nen yazı masasına, ö rü mceği çağrıştıran bitkilere, storların arasından sü zü len ışık, çizgilerine bakıyor ve burada olduğundan kararlı oluyor. Yü reği yatışıyor. Gö zleri kuru. Eski bir dü ş bu; eski, bildik bir dü ş. Elizabeth bu dü şü Nancy doğduktan sonra gö rmeye başladı. O zamanlar hıçkıra Borçka Mutlu Sonlu Masöz hıçkıra ağlayarak uykusundan uyanırdı ve Nate onu yatıştırır, avuturdu. Solumalarını duysun, iyi olduklarını, gö zü yle gö rsü n diye onu çocukların odasına gö tü rü rdü . Nate onun dü şü nde kendi çocuklarını gö rdü ğü nü sanıyordu.

Ama Elizabeth, her ne kadar Nate’e bir şey sö ylemediyse de, yitik bebeklerin annesiyle Caroline olduğunu o süre bile biliyordu. Elizabeth onları –her ikisini de– elinden geldiğince unutmaya çalışmış, aklından çıkarmıştı. Fakat ne yaparsa yapsın, gene de geri geliyorlardı; aynı zamanda Elizabeth’e maksimum eziyet edebilecekleri biçimlerde. Elizabeth yine uykuya dalmak istemiyor. Uyursa, bü yü k olasılıkla, gene aynı dü şü gö receğini biliyor. Yataktan çıkıyor, terliklerini, sabahlığını buluyor, kendisine sıcak bir ballı çay yapmak üzere aşağıya iniyor.

Borçka Mutlu Sonlu Masöz

Çocukların odasının önünden geçerken içeriye kulak yeriyor, sonrasında iyice kararlı olmak için kapıyı açıp bakıyor. Besbelli ö mrü nü n sonuna dek yapacak bunu; çocuklar hakkaten evden gittikten sonra bile. O düşü de hep görecek. Hiçbir şeyin sonu yok. Lesje’nın bıçağı porselen tabağın ü zerinde gıcırdıyor. Rozbif yiyorlar, birazcık sert olmuş. Annesi rozbifle nasıl başa çıkacağını oldum olası bilmez. Lesje eti kesiyor, çiğniyor. Kimse bir şey sö ylemiyor. Bu da alışıldık bir şey. Lesje’nın çevresinde, çocukluğundan anımsadığı sesler var; içinde yankılar olabilecek bir mağaradan gelen kof sesler.

Son dakikaya kadar Lesje’nın geleceğini bilmiyorlardı. Yine de annesi iyi tabakları çıkarmıştı; Lesje’nın ninesinden kalma pembe gü llü , altın kenarlı olanları. O¨ bü r iyi tabak ekibinın gü mü ş kenarlı  mavi  bir  bordü rü ,  ortalarında  da  I˙skoç  şatolarından  sahneler  var.  Bunlar  da  ö bü r nineden kalma.  Gü nlü k kullanım için ü çü ncü bir tabak ekipı daha var. Bunu annesiyle babası kendileri satın almışlar. Fırından masaya getirilebilen, çö mlek tü rü şeyler. Doğal, esmer bir renkleri var. Annesi Lesje’ya, “biraz daha Yorkshire pudingi alır miydin?” diyor. Lesje kabul ediyor, annesi gü lü msü yor. Uysal, mahzun bir gü lü mseme. Eskiden ö rgü lü saçlarım başının çevresine dolarmış. Eski fotoğraflarda bu saç biçimiyle gö rü lü yor.